fiducia

fīdūcĭa, ae, f. [fido], trust, confidence, reliance, assurance (class.).

I.

Lit.

A.

In gen.:

prope certam fiduciam salutis praebere,

Liv. 45, 8, 6; cf.:

jam de te spem habeo, nondum fiduciam,

Sen. Ep. 16:

spes atque fiducia,

Caes. B. C. 1, 20, 2:

tyrannorum vita, nimirum in qua nulla fides, nulla stabilis benevolentiae potest esse fiducia,

Cic. Lael. 15, 52:

hoc se colle Galli fiduciā loci continebant,

Caes. B. G. 7, 19, 2:

tantam habebat (Curio) suarum rerum fiduciam,

id. B. C. 2, 37, 1:

arcae nostrae fiduciam conturbare,

Cic. Q. Fr. 2, 12, 5:

vitae nostrae,

Ov. M. 1, 356:

falsa'st ista tuae, mulier, fiducia formae,

Prop. 3 (4), 24, 1; Ov. H. 16, 321:

fiducia alicujus,

Cic. Verr. 1, 14, 40:

nihil est, quod in dextram aurem fiducia mei dormias,

by reason of any confidence you have in me, Plin. Ep. 4, 29, 1:

tantane vos generis tenuit fiducia vestri?

Verg. A. 1, 132:

quae sit fiducia capto,

on what the captive relied, hoped? id. ib. 2, 75:

humanis quae sit fiducia rebus,

reliance, id. ib. 10, 152:

mirabundi, unde tanta audacia, tanta fiducia sui victis ac fugatis,

self-confidence, confidence in themselves, Liv. 25, 37, 12:

mei tergi facio haec, non tui fiducia,

i. e. at my own peril, Plaut. Most, 1, 1, 37; for which, with the pron. possess.:

mea (instead of mei) fiducia opus conduxi et meo periculo rem gero,

Plaut. Bacch. 4, 4, 100: nunc propter te tuamque pravus factus est fiduciam, reliance on you (for tuique), id. ib. 3, 3, 9:

hanc fiduciam fuisse accusatoribus falsa obiciendi,

Quint. 7, 2, 30:

praestandi, quod exigebatur, fiducia, id. prooem. § 3: nec mihi fiducia est, ut ea sola esse contendam,

id. 5, 12, 1.—

b.

Concr.:

spes et fiducia gentis Regulus,

Sil. 2, 342; Ov. Tr. 5, 6, 1.—

B.

In partic., for fiducia sui, self-confidence, boldness, courage:

omnes alacres et fiduciae pleni ad Alesiam proficiscuntur,

Caes. B. G. 7, 76, 5:

timorem suum sperabat fiduciam barbaris allaturum,

Hirt. B. G. 8, 10, 1:

consul ubi, quanta fiducia esset hosti sensit, etc.,

Liv. 34, 46, 5 and 8:

hostis,

id. 30, 29, 4:

nimia,

Nep. Pel. 3:

fiduciam igitur orator prae se ferat,

Quint. 5, 13, 51:

simplicitate eorum et fiduciā motus,

Suet. Claud. 25:

non quo fiducia desit (mihi),

Ov. H. 17, 37. —With a play in the meaning A. supra: Pe. Qua fiducia ausus (es) filiam meam dicere esse? Ep. Lubuit;

ea fiducia,

Plaut. Ep. 5, 2, 32.—

II.

Transf.

* A.

Objectively (synon. with fides, II. A.), trustiness, fidelity:

ut quod meae concreditum est Taciturnitati clam, fidei et fiduciae, Ne enuntiarem cuiquam, etc.,

Plaut. Trin. 1, 2, 105:

ibo ad te, fretus tua, Fides, fiducia,

id. Aul. 3, 6, 50.—

B.

Jurid. t. t., that which is intrusted to another on condition of its being returned, a deposit, pledge, security, pawn, mortgage:

si tutor fidem praestare debet, si socius, si, cui mandaris, si qui fiduciam acceperit, debet etiam procurator,

Cic. Top. 10, 42:

fiduciā acceptā... fiduciam committere alicui,

id. Fl. 21, 51:

per fiduciae rationem fraudare quempiam,

id. Caecin. 3, 7; cf.:

judicium fiduciae,

id. Rosc. Com. 6, 16; id. N. D. 3, 30, 74: reliquorum judiciorum haec verba maxime excellunt: in arbitrio rei uxoriae, MELIVS AEQVIVS;

in fiducia, VT INTER BONOS BENE AGIER, etc.,

id. Off. 3, 15, 61; cf.:

ubi porro illa formula fiduciae, VT INTER BONOS BENE AGIER OPORTET,

id. Fam. 7, 12, 2 (cf. also id. Top. 17, 66); Gai. Inst. 2, 59 sq.; Paul. Sent. 2, 13, 1 sqq.; cf. Dict. of Antiq. p. 443.